ترون چیست؟
پروژه ترون که ارز دیجیتال ترون (Tron) که با عبارت اختصاری TRX در سایت‌های معامله ارزهای دیجیتال نوشته می‌شود، یکی از نتایج آن است، در اصل نه یک ارز دیجیتال یا حتی پلتفرم بلاک‌چین مثل EOS، بلکه فراتر از آن یک پروژه بسیار بلندپروازانه برای ایجاد یک اینترنت غیرمرکزی، یک پلتفرم بلاک‌چین برای قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمرکزی (Decentralized Apps) یا dApps است.
استفاده از قراردادهای هوشمند در کنار اینکه ترون یک پلتفرم برای توسعه اپلیکیشن‌های غیرمرکزی است این مسئله را بدیهی می‌کند که پروژه ترون از این دو جنبه به‌نوعی در رقابت با مشهورترین ارز دیجیتال از این نوع یعنی اتریوم است.
ارز دیجیتال ترون
اما ارز دیجیتال ترون تفاوت‌هایی با اتریوم دارد که در نهایت باعث می‌شود کاربرد ترون برای کارهای متعددی بر مبنای ارزهای دیجیتال و قراردادهای هوشمند، بسیار فراتر از اتریوم باشد.
در شبکه ارز دیجیتال قیمت ترون یا TRX برخلاف اتریوم که از فرآیند اثبات کار استفاده می‌کند، از فرآیند اثبات دارایی (Proof of Stack) برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌شود.
بگذارید پیش از ادامه توضیحات درباره این پروژه، توضیحات مختصری در مورد فرآیند اثبات دارایی ارائه دهیم.
فرآیند اثبات دارایی چطور کار می‌کند؟
ارزهای دیجیتال متعددی در دنیای امروز از روش اثبات دارایی برای تایید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. شاید مشهورترین آن‌ها ارز دیجیتال تلگرام باشد که البته چند وقت پیش، نیمه‌کاره رها شد. فرآیند اثبات دارایی برخلاف فرآیند اثبات کار که در اتریوم، بیت‌کوین و لایت‌کوین استفاده می‌شود، هم سرعت بالایی دارد و هم انرژی بسیار کمی برای تایید تراکنش‌ها مصرف می‌کند.
فرض کنید یک قرعه‌کشی وجود دارد که شما باید برای شرکت در آن مثلا با خرید محصولات شرکت خاصی، کد قرعه‌کشی به دست آورید. هرچقدر تعداد کدهای قرعه‌کشی شما بیشتر باشد شانس برنده شدن شما نیز بیشتر می‌شود. این کدهای قرعه‌کشی دارایی شما هستند. هرچقدر بیشتر خرج کنید و بیشتر از محصولات شرکت بخرید، تعداد کدهای بیشتری نصیبتان می‌شود. در نتیجه شانس برنده شدن شما مستقیما با میزان هزینه‌ای که می‌کنید تناسب دارد.
در فرآیند اثبات کار البته قرعه‌کشی در کار نیست. بلکه رای‌گیری و توافق بین نودها (Node) ایجاد می‌شود. نودی که دارایی بیشتری داشته باشد، در این رای‌گیری شانس بیشتری برای برنده شدن دارد.
رای‌دهندگان هم تنها نودها نیستند. بلکه کاربران دیگری که نود نیستند می‌توانند درصورتی‌که دارایی‌شان از حدی بیشتر باشد و بخواهند، می‌توانند در رای‌گیری شرکت کنند و به نود خاصی رای بدهند.
کل قضیه این است که مشوق‌ها و ابزارهایی که در فرآیندهای اثبات دارایی وجود دارد، عموم رای‌دهندگان را تشویق می‌کند که به نودی که دارایی بیشتری دارد رای بدهند.
